SŁONECZNA LINIA
Teatr Polonia z Warszawy
Słoneczna linia to nowa sztuka Iwana Wyrypajewa. Tym razem znany dramaturg i reżyser dotyka chyba najbardziej aktualnego tematu naszych czasów – budowania komunikacji między ludźmi. Jak wejść z drugim człowiekiem w prawdziwy, głęboki kontakt? Jak wysłuchać i być wysłuchanym? Jak wyjść z formalnych relacji i zacząć prawdziwie porozumiewać się z innymi? Jak się rozwijać i iść swoją drogą, wspólnie przezwyciężając sztampy życia rodzinnego?
Autor w mistrzowsko napisanej komedii, z właściwym sobie poczuciem humoru i lekkością przeprowadza seans terapeutyczny na temat: jak być szczęśliwym ze swoją żoną, mężem, partnerem i ze światem w ogóle. Fabuła dramatu opiera się na konflikcie pary małżeńskiej, która na oczach widza próbuje rozwiązać skomplikowane psychologiczne węzły, zastałe blokady i niewybaczone urazy, tak dobrze znane każdemu z nas. Tekst napisany z niezwykłą wirtuozerią. Błyskotliwy humor, świetnie skonstruowane dialogi, porywający rytm.
UWAGA! Aktorzy w spektaklu używają nieparlamentarnych wyrazów.
przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska
muzyka: Cazimir Liske
reżyseria: Iwan Wyrypajew
scenografia: Anna Met
kostiumy: Katarzyna Lewińska
występują: Karolina Gruszka (Barbara) i Borys Szyc (Werner)
Koprodukcja z WEDA Produkcje
PRASA O SPEKTAKLU
Absolwent Studium Wokalno-Baletowego w Gliwicach. Od 1989 roku związany z Teatrem Muzycznym w Gliwicach. Kompozytor i akompaniator Jarosława Wasika, z którym występował w latach 1989-1991 na najważniejszych konkursach i festiwalach poezji śpiewanej w Polsce.
W 1995 jego kompozycja „Pada śnieg” została nagrodzona na festiwalu Cantate Deo. W 2005 napisał muzykę do filmu fabularnego w reżyserii Roberta Krzempka „Czeka na nas świat”.
Od roku 2003 odpowiedzialny za stronę muzyczną w teatrze „Wit-Wit”, specjalizującego się w wystawianiu bajek dla dzieci oraz prowadzeniu warsztatów wokalno-aktorsko-tanecznych.
W latach 2005-2010 przygotowywał młodzież od strony wokalnej do występów na scenie w ramach projektu GTM Junior, mającego na celu zaktywizowanie młodych ludzi, skupionych wokół Gliwickiego Teatru Muzycznego.
W 2015 roku otrzymał honorową nagrodę Prezydenta Miasta Gliwice za całokształt osiągnięć w dziedzinie upowszechniania kultury.
Od roku 2016 członek zespołu wokalnego Teatru Rozrywki. Role w Teatrze Rozrywki:
– Chłopiec z telegrafu w spektaklu Młody Frankenstein Mela Brooksa i Thomasa Meehana,
– Tackaberry w musicalu Jak odnieść sukces w biznesie, zanadto się nie wysilając F. Loessera,
– Max von Mayerling w Bulwarze Zachodzącego Słońca A. L. Webbera,
– Zastępca gubernatora, Wieśniak 2 w musicalu familijnym Zorro J. Bończyka i Z. Krzywańskiego,
– Chór kelnerów w musicalu Cabaret J. Masteroffa, J. Kandera i F. Ebba,
– Gracz w bilard, Taksówkarz w musicalu Zakonnica w przebraniu A. Menkena,
– Mieszkaniec miasteczka w musicalu Pinokio. Il grande musical Saverio Marconiego.
Foto: Krzysztof Krzemiński
FELIKS NETZ (1939-2015). PRO MEMORIA
Wybitny poeta, prozaik, tłumacz, dramaturg radiowy, krytyk, publicysta, redaktor. Od roku 1955 aż do śmierci mieszkał w Katowicach. Pracował m.in. w Polskim Radiu Katowice, tygodnikach „Poglądy” i „Panorama” (redaktor naczelny), miesięczniku „Śląsk”.
Znawca, komentator i tłumacz dzieł wielkiego węgierskiego pisarza Sandora Maraiego. Wydał kilkadziesiąt książek, w ostatnich latach m.in. powieść „Dysharmonia caelestis”, eseje „Ćwiczenia z wygnania” i tomik poetycki „Krzyk sowy”. Za słuchowisko „Pokój z widokiem na wojnę polsko-jaruzelską” otrzymał nagrodę na sopockim festiwalu Dwa Teatry i wyróżnienie w konkursie Prix Italia.
Pokażemy film dokumentalny o Feliksie Netzu, zaprezentujemy fragmenty jego twórczości literackiej. Komentatorami będą jego przyjaciele, m.in. Krzysztof Karwat i prof. Marian Kisiel.
 |
 |
Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Ma w dorobku wiele realizacji teatralnych, filmowych i telewizyjnych. Do najważniejszych ról teatralnych należą:
– Pan Młody w 2009 spektaklu Zoriushka, Teatr Szwalnia w Łodzi oraz na Edinburgh Fringe Festival 2009,
– Eugeniusz Dorn w Dramacie powiatowego performera wg Czechowa, dyplom PWSFTviT w Łodzi (2010),
– Sorkow w spektaklu Mistrz & Małgorzata Story wg M. Bułhakowa, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2011),
– Tadeusz w Hotelu Nowy Świat J. Tomskiej, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2011),
– Alesz w Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie P. Zelenki, dyplom PWSFTviT w Łodzi (2011),
– Batman w Piaskownicy M. Walczaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2012),
– Młody chłopak w Miłości w Königshütte I. Villqista, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2012),
– Lubelski, Leszek, Kogut w Korzeńcu Z. Białasa i T. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2012),
– Esteban w Tangu Piazzola, Teatr Rampa w Warszawie (2012),
– Szot w Awanturze o Basię wg K. Makuszyńskiego, Teatr Rampa w Warszawie (2013),
– Bodo w spektaklu Eugeniusz Bodo – czy ktoś mnie woła, – czy ktoś mnie woła, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Ksiądz w Koniu, kobiecie i kanarku J. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Kozak w spektaklu Wij. Ukraiński horror M. Gogola, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Maurin w Najdroższym F. Vebera, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015),
– Ksiądz, Brat Adrian, Brat Wojciech w Sali królestwa J. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015),
– Doradca Premiera w Karierze Romualda S. J. Czapliński, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015)
– Piotr w spektaklu Wiwisexia T. Jachimka, Teatr Korez w Katowicach (2016),
– Wujek Rafała w spektaklu Wujek.81. Czarna ballada R. Talarczyka (2016).
Spektakle były wielokrotnie nagradzane, m.in. na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, na Festiwalu Teatralnym „Boska komedia” w Krakowie czy na Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie.
Aktor zagrał w kilkunastu filmach fabularnych (m.in. w Sztuce kochania w reż. Marii Sadowskiej, Miłości w mieście ogrodów w reż. Ingmara Villqista i Gwiazdach w reż. Jana Kidawy-Błońskiego) oraz kilku spektaklach teatru telewizji, m.in. Koniu, kobiecie i kanarku w reż. Remigiusza Brzyka, którzy otrzymał tytuł „najlepszego przedstawienia telewizyjnego” na Festiwalu Teatrów Polski 2016 w plebiscycie TVP Kultura.
Ma w dorobku wiele realizacji teatralnych, filmowych i telewizyjnych. Do najważniejszych ról teatralnych należą:
– Pan Młody w 2009 spektaklu Zoriushka, Teatr Szwalnia w Łodzi oraz na Edinburgh Fringe Festival 2009,
– Eugeniusz Dorn w Dramacie powiatowego performera wg Czechowa, dyplom PWSFTviT w Łodzi (2010),
– Sorkow w spektaklu Mistrz & Małgorzata Story wg M. Bułhakowa, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2011),
– Tadeusz w Hotelu Nowy Świat J. Tomskiej, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2011),
– Alesz w Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie P. Zelenki, dyplom PWSFTviT w Łodzi (2011),
– Batman w Piaskownicy M. Walczaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2012),
– Młody chłopak w Miłości w Königshütte I. Villqista, Teatr Polski w Bielsku-Białej (2012),
– Lubelski, Leszek, Kogut w Korzeńcu Z. Białasa i T. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2012),
– Esteban w Tangu Piazzola, Teatr Rampa w Warszawie (2012),
– Szot w Awanturze o Basię wg K. Makuszyńskiego, Teatr Rampa w Warszawie (2013),
– Bodo w spektaklu Eugeniusz Bodo – czy ktoś mnie woła, – czy ktoś mnie woła, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Ksiądz w Koniu, kobiecie i kanarku J. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Kozak w spektaklu Wij. Ukraiński horror M. Gogola, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2014),
– Maurin w Najdroższym F. Vebera, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015),
– Ksiądz, Brat Adrian, Brat Wojciech w Sali królestwa J. Śpiewaka, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015),
– Doradca Premiera w Karierze Romualda S. J. Czapliński, Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2015)
– Piotr w spektaklu Wiwisexia T. Jachimka, Teatr Korez w Katowicach (2016),
– Wujek Rafała w spektaklu Wujek.81. Czarna ballada R. Talarczyka (2016).
Spektakle były wielokrotnie nagradzane, m.in. na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, na Festiwalu Teatralnym „Boska komedia” w Krakowie czy na Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie.
Aktor zagrał w kilkunastu filmach fabularnych (m.in. w Sztuce kochania w reż. Marii Sadowskiej, Miłości w mieście ogrodów w reż. Ingmara Villqista i Gwiazdach w reż. Jana Kidawy-Błońskiego) oraz kilku spektaklach teatru telewizji, m.in. Koniu, kobiecie i kanarku w reż. Remigiusza Brzyka, którzy otrzymał tytuł „najlepszego przedstawienia telewizyjnego” na Festiwalu Teatrów Polski 2016 w plebiscycie TVP Kultura.
Absolwent anglistyki UAM.
Przełożył m.in. teksty Depeche Mode i Stinga oraz biografie Leonarda Cohena, Freddiego Mercury’ego i Jima Morrisona. Tłumaczył też powieści R.L. Stevensona, H.G. Wellsa i Anne Rice oraz współczesną prozę brytyjską (Alan Hollinghurst, Jane Harris) i amerykańską (T.C. Boyle). Jest autorem biografii Björk i Marka Knopflera oraz esejów poświęconych muzyce rockowej.
Jako autor przekładów musicalowych debiutował w poznańskim Teatrze Muzycznym, tłumacząc Opowieści zimowe (December Songs) Maury’ego Yestona.
Dla Teatru Rozrywki w Chorzowie przełożył Bulwar zachodzącego słońca A. L. Webbera.
Przełożył m.in. teksty Depeche Mode i Stinga oraz biografie Leonarda Cohena, Freddiego Mercury’ego i Jima Morrisona. Tłumaczył też powieści R.L. Stevensona, H.G. Wellsa i Anne Rice oraz współczesną prozę brytyjską (Alan Hollinghurst, Jane Harris) i amerykańską (T.C. Boyle). Jest autorem biografii Björk i Marka Knopflera oraz esejów poświęconych muzyce rockowej.
Jako autor przekładów musicalowych debiutował w poznańskim Teatrze Muzycznym, tłumacząc Opowieści zimowe (December Songs) Maury’ego Yestona.
Dla Teatru Rozrywki w Chorzowie przełożył Bulwar zachodzącego słońca A. L. Webbera.
