fbpx
Scenograf teatralny, architekt, malarz i pedagog. Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dziekan Wydziału Scenografii.
Twórca prawie 300 realizacji scenograficznych w teatrach dramatycznych i operowych w kraju i za granicą (Anglia, Niemcy, Rosja, Grecja, Izrael, Holandia, Szwajcaria). Z reguły projektuje i realizuje także światła. Autor szeregu wystaw indywidualnych (Norymberga, Moskwa, Paryż, Kraków, Warszawa, Wrocław, Poznań, Lublin i in.); uczestniczył także w wystawach zbiorowych.
Jest pierwszym polskim scenografem, pracującym w tak prestiżowych miejscach, jak Young Vic w Londynie, Deutche Nazionaltheater w Weimarze czy Antyczny Teatr w Epidauros w Grecji, gdzie powstał jeden z jego najbardziej interesujących projektów ostatnich lat, cykl przedstawień: Siedmiu przeciw Tebom Ajschylosa oraz Antygona i Król Edyp Sofoklesa (reż. Y. Kimoulis). O tworzonych przez niego scenografiach, projektach i szkicach mówi się, że są prawdziwym teatrem wizji.
 
Do najbardziej spektakularnych prac ostatnich lat należą:
Borys Godunow (reż. Jurij Aleksandrow, Opera Wrocławska – Hala Stulecia),
Lady Makbet Szostakowicza w Teatrze Opery i Baletu w Nowosybirsku (reż. Henryk Baranowski),
Upiór w operze A. L. Webbera (Teatr Muzyczny Roma w Warszawie),
Shrek J. Tesori (Teatr Muzyczny im. D. Baduszkowej w Gdyni),
Straszny dwór S. Moniuszki, Korczak Ch. Williamsa, Upiór w Operze A. L. Webbera, La TraviataG. Verdiego (wszystkie w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku),
oraz:
Łucja z Lamermooru G. Donizettiego (Opera Wrocławska),
Dowód na istnienie drugiego M. Wojtyszki (Teatr Narodowy w Warszawie),
a także realizacje zagraniczne:
Don Kichot (reż. Y. Kimoulis, premiera w Atticus Herodos Odeon Theatre na Akropolu w Atenach),
Nabucco (reż. Anette Liechtensteiner, Zoetermeer Theatre Holandia) ,
Iwona, księżniczka Burgunda W. Gombrowicza w Theatre Espace Acteur (Paryż) i w Deutsche Nazionaltheather (Weimar),
Żegnaj Judaszu I. Iredyńskiego w Teatrze im. Jermołowej (Moskwa),
Tartuffe Moliera w Dramteatrze (Omsk, Rosja),
Diabły z Loudun K. Pendereckiego w Clwyd Theatre Mold (Walia),
Król Lear W. Szekspira w Haymarket Theatre (Leicester), w Young Vic Theatre (Londyn) i w The Panasonic Globe Theatre (Tokio),
Słodki ptak młodości T. Williamsa w Municipal Theatre (Hajfa, Izrael),
Hamlet W. Szekspira w Contemporary Theatro Porta (Ateny),
Antygona Sofoklesa w Teatrze Antycznym w Epidauros (Grecja).
Jednym z najważniejszych jego dzieł była Lady Makbet D. Szostakowicza w Teatrze Opery i Baletu w Nowosybirsku, w stulecie urodzin kompozytora.

Paweł Dobrzycki pracował z najlepszymi polskimi reżyserami: Maciejem Wojtyszką, Marcelem Kochańczykiem, Zygmuntem Hübnerem, Izabellą Cywińską, Andrzejem Bubieniem, Tadeuszem Bradeckim, Markiem Weiss-Grzesińskim, Henrykiem Baranowskim, Maciejem Korwinem, Michałem Ratyńskim i innymi, a także z wybitnymi reżyserami zagranicznymi, m.in. z Jurijem Alexandrowem, Heleną Kaut-Howson, Rudolphem Straubem, Yorgosem Kimoulisem, Andrew Visnewskim, Bruno Berger-Gorskim.

W Teatrze Rozrywki projektował scenografię do spektakli:
Nikiformy wg E. Redlińskiego,
Evita A. L. Webbera,
The Rocky Horror Show R. O’Briena,
Madame Thérèse M. Ratyńskiego wg Blaise'a Cendrarsa,
Rumbugiługi czyli nie zapominaj sióstr Andrew M. Ratyńskiego,
Rent J. Larsona,
Jekyll & Hyde F. Wildhorna i L. Bricusse’a,
Frank V F. Dürrenmatta,
Rękopis znaleziony w Saragossie J. Potockiego.

 
WAŻNIEJSZE NAGRODY:
 
– ZŁOTA MASKA za scenografię do spektaklu Trainspotting I. Welsha (Teatr Śląski im. S. Wyspiańskiego w Katowicach),
– Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego za scenografię do musicalu Shrek (2012),
– Teatralna Nagroda Muzyczna im. J. Kiepury w kategorii „najlepsza scenografia” (2012).
 
Foto: Tomasz Zakrzewski