fbpx




Rozmowy o śląskich antyfaszystach

Pokaz filmu „Pięść i dynamit”
 
Po zakończeniu I wojny światowej Europa gwałtownie zmieniała oblicze. Miliony żołnierzy i robotników musiały odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wyznaczonej nowymi granicami administracyjnymi, politycznymi i społecznymi. Rodziły się nastroje rewolucyjne, z którymi władze nie potrafiły sobie poradzić. Wyjaśnią nam te kwestie zaproszeni historycy.                                   
W latach 30. sytuacja znowu się zaostrzyła i pojawiły się nowe zagrożenia. W Hiszpanii wybuchła krwawa wojna domowa, której skutki odczuwalne są w tym kraju do dzisiaj. Co ciekawe, one nie ominęły także Górnego Śląska. Opowiada o tym film Dariusza Zalegi „Pięść i dynamit”. Zapraszamy na chorzowską premierą.

Gośćmi Krzysztofa Karwata będą: Dariusz Zalega i historyk dr Mirosław Węcki.


 
O fabularyzowanym dokumencie „Pięść i dynamit. Gawęda o śląskich antyfaszystach w Hiszpanii”
(z materiałów promocyjnych):
 

Robotnicy i bezrobotni. Pochodzili z przemysłowego z serca Europy Środkowej, z Górnego Śląska, podzielonego między Polskę, Niemcy i Czechosłowację. Jednak zamiast walczyć ze sobą pod narodowymi sztandarami, spotkali się na polach bitewnych wojny w Hiszpanii.
Przedzierali się za Pireneje, by walczyć z faszyzmem, o godność i prawa robotników, z wiarą w lepszy świat. Wielu z nich tam zginęło, wielu poczuło gorycz straconych złudzeń. Gdy na naszych oczach budzą się demony przeszłości, warto przypomnieć tę historię niezwykłej ludzkiej solidarności. Ten film to próba ocalenia pamięci o tych zwykłych ludziach - tak niezwykłych. W filmie wykorzystano wspomnienia i materiały graficzne pochodzące z różnych archiwów, muzeów polskich i zagranicznych.

   
Zuzanna Bojda
#rozczarowanie
Teatr Czwarta Scena z Katowic
 
UWAGA! SPEKTAKL DLA WIDZÓW POWYŻEJ 16 LAT!
 
„Kultura definiuje czarownicę jako osobę złą, znienawidzoną, będącą przyczyną nieszczęść nie tylko jej najbliższych, ale często też całego społeczeństwa, do którego przynależy. Aby pozbyć się czarownicy, najlepiej ją spalić”
Spektakl #rozczarowanie to rozmowa czterech aktorek o tym jak dzisiaj należałoby zagrać czarownicę. To opowieść o przełamywaniu stereotypów i tradycji, pokaz walki z rodzinnymi klątwami. Spotkanie nowoczesnych heks, które źle nigdy nie chciały, ale czasami w życiu różnie bywa i wszystko zależy od punktu, z którego się patrzy.



„Ponieważ czarownice tańczyły wokół ognia, niechże teraz ogień tańczy wokół nich”

Tylko czy naprawdę jest coś złego w wyjściu na dzikie tańce, od czasu do czasu? Czy są wśród nas obecnie czarownice? Czy kobiety, które „chcą inaczej” są właśnie nimi? Kobiety, aktorki, czarownice?
Spektakl bierze udział w 25. Edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej oraz jest finalistą 2. Edycji Konkursu na Najlepszy Spektakl Teatru Niezależnego The Best Off.

 


tekst: Zuzanna Bojda
reżyseria: Maria Baładżanow
reżyseria światła i realizacja dźwięku: Wojciech Boruszka

OBSADA:
Jessabel – Aleksandra Fielek
Ginger – Katarzyna Dudek
Floryda – Anna Bączek – Lieber
Scarlett – Anna Kończal / Anna Wysocka – Jaworska
 
czas trwania: 70 minut bez przerwy
KACPER KUSZEWSKI
ALBUM RODZINNY
gościnnie – spektakl muzyczno-kabaretowy

Recital Kacpra Kuszewskiego Album rodzinny to pełna humoru podróż do epoki lat 20. i 30. XX wieku ujęta w formę kilkunastu piosenek. Teksty nawiązują stylistycznie do szlagierów międzywojnia, a w muzyce pobrzmiewają rytmy fokstrota, swingu, charlestona i tanga.
 
Pomysł zrodził się przy przeglądaniu starego rodzinnego albumu. Nieznajome postaci ze zdjęć aż się prosiły, żeby wymyślić im nowe, zabawne życiorysy.  Niektóre piosenki były też inspirowane prawdziwymi historiami rodzinnymi twórców. W ten sposób powstała galeria nietuzinkowych postaci, niezwykłych miejsc i zdumiewających sytuacji, które zdarzyły się lub mogły się zdarzyć naszym dziadkom. Dowcipne teksty, mimo że opisują sprawy sprzed lat, mocno nawiązują do obecnej rzeczywistości. Nie brakuje również utworów bardziej nastrojowych, lirycznych, z nutką nostalgii.
Recital przeplatany jest konferansjerką, na którą składają się m.in. cytaty z poradników deklamatoryki z początku XIX wieku, fragmenty podręcznika dobrych manier czy anegdoty rodzinne, które wywołują salwy śmiechu publiczności. W czasy minionej epoki przenosi nas również scenografa i wizualizacje, na które składają się stare fotografie wyświetlane w trakcie piosenek.
 
Kacper Kuszewski o spektaklu:
Stary album rodzinny. Wehikuł czasu. Otwieram go i przenoszę się w cudowne lata dwudzieste i lata trzydzieste, czasy młodości moich dziadków. Świat fraków, cylindrów, długich sukien i kapeluszy z piórem, ale także fokstrota, tanga i charlestona. Uwielbiam te podróże w czasie. Często jednak na fotografiach obok moich krewnych widzę ludzi, których nikt już nie pamięta. Milcząc patrzą prosto na mnie i tylko na podstawie ich stroju, czy wyrazu twarzy mogę próbować zgadnąć kim byli i czym się zajmowali. Zawsze korciło mnie żeby wymyślić im jakieś nowe, barwne życiorysy i właśnie z takich pragnień i fantazji narodził się niniejszy album. Przedstawiam Państwu kolekcję hipotetycznych portretów moich prawdopodobnych krewnych w formie piosenek w stylu retro i zapraszam do liryczno-humorystycznej podróży w czasie. oto historie, które niekoniecznie się zdarzyły, ale zdarzyć się mogły...
WYSTĘPUJĄ:
Kacper Kuszewski,
Tomasz Krezymon – fortepian



Skrzypek i dyrygent, absolwent Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie skrzypiec prof. Klemensa Bortla (dyplom 1999) oraz dyrygentury prof. Mirosława J. Błaszczyka (dyplom 2013).
Studia wiolinistyczne uzupełniał o kursy mistrzowskie i warsztaty prowadzone przez takie autorytety jak Yair Kless, Adam Han-Górski, Jadwiga Kaliszewska i Marek Toporowski. Jako skrzypek – kameralista, od 1997 roku jest członkiem Śląskiej Orkiestry Kameralnej, z którą odbył liczne podróże koncertowe po Europie, grając pod batutą m.in. J. Maksymiuka, M. J. Błaszczyka, M. Mosia i M. Caldiego, R. Kabary. Jest również współzałożycielem i pierwszym skrzypkiem kwartetu smyczkowego Altra Volta, z którym koncertuje w kraju i za granicą.
Doświadczenie kapelmistrzowskie zdobywał jako dyrygent Chóru Kameralnego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1999-2008). Pod jego kierunkiem zespół ten został wyróżniony na Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie w 2005 roku. Dyrygował również zespołami działającymi przy Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach – Akademicką Orkiestrą Symfoniczną oraz Kameralną, a także Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Śląskiej.
Począwszy od 1999 r. Leszek Sojka był pedagogiem Państwowej Szkoły Muzycznej im. M. Karłowicza w Katowicach, gdzie prowadzi klasę skrzypiec oraz od 2008 r. Orkiestrę Dziecięcą, która pod jego batutą zdobyła wyróżnienie na Ogólnopolskim Festiwalu Orkiestr Szkół Muzycznych I stopnia w 2009 r. Prowadził również orkiestrę w projekcie „Młodzi dla Miasta Ogrodów” w Katowicach w 2012 r.
Dwukierunkowe wykształcenie i – co istotniejsze – aktywność zawodowa na obu polach pozwala Leszkowi Sojce słyszeć muzykę z dwóch perspektyw. Znacząco wzbogaca to jego warsztat pracy, w którym szczegółowość i precyzja kameralisty spotyka się z właściwym dyrygentowi szerokim spojrzeniem na formę, podążaniem za dramaturgią dzieła oraz poszukiwaniem spójnej i odkrywczej interpretacji.
W kręgu jego muzycznych fascynacji szczególne miejsce zajmują europejska klasyka XVIII i XIX wieku, muzyka polskich kompozytorów, a także muzyka popularna i jazzowa, porywająca bogactwem rytmicznym, harmonicznym i improwizacyjnością. 
W muzyce, niezależnie od gatunku i epoki, poszukuje piękna, uniwersalnych wartości, głębi emocji, poetyckiej wieloznaczności, a także międzyludzkiej płaszczyzny komunikacji i współprzeżywania.

W Teatrze Rozrywki dyryguje w spektaklu Pinokio. Il grande musical  Saverio Marconiego.
Aktor, reżyser, autor sztuk dla dzieci i młodzieży. Absolwent Wydziału Aktorskiego PWSFTViT w Łodzi. W swoim dorobku ma ponad pięćdziesiąt ról teatralnych. W łódzkim Teatrze Nowym zagrał m.in. Gildensterna w Hamlecie W. Szekspira czy Żyda Rotszylda w Proroku Ilji T. Słobodzianka, w Teatrze Studyjnym m.in. Lina w Przedstawieniu pożegnalnym A. Müllera. W Teatrze Śląskim w Katowicach mogliśmy go podziwiać jako Hitlera w Mein Kampf G. Taboriego, Slupianka w Zdobyciu bieguna południowego Karga, a także w oryginalnym spektaklu Frank&Sztajn.
Wyreżyserował kilkanaście przedstawień, m.in. Sakramencką ulewę Krzysztonia i Leśmianowy cmentarz (Teatr Nowy w Łodzi), Króla Maciusia I (Teatr im. Andersena w Lublinie), Królewicza i żebraka (Teatr im. Mickiewicza w Częstochowie). W latach 2005-2014 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie, gdzie wystawił kilka znaczących pozycji dla dzieci i młodzieży (Kosmita Jędrzejewskiej-Wróbel, W brzuchu wilka Jarosza). Grał w wielu serialach, w tym jedną z głównych ról w Licencji na wychowanie.
Jest laureatem ZŁOTEJ MASKI za spektakl Robinson Cruzoe w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie oraz wielu innych nagród. Odznaczony Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
W Teatrze Rozrywki gra Herr Schultza w musicalu Cabaret J. Masteroffa, J. Kandera i F. Ebba. Jest również Ekspertem w Arcydziele na śmietniku S. Sachsa (koprodukcja Teatru Rozrywki z Formacją Artystyczną KANDYD 2).

Foto: Artur Wacławek