fbpx
„SOUP CITY. OSTATNIA SPRAWA CHARLIEGO BROKUŁA”
Klica Production

Soup City jest rezultatem międzynarodowej współpracy pomiędzy muzykami Rytmisk Musikkonservatorium w Kopenhadze, absolwentów Akademii Teatralnej w Warszawie i lalkarskiej filii uczelni w Białymstoku oraz młodego producenta królewskiej Central School of Speech and Drama w Londynie. Utrzymany w stylistyce filmów noir spektakl to próba stworzenia dzieła stylowego i jednorodnego formalnie, które jednak mogłoby być odbierane przez widzów w każdym wieku. Stąd klasyczna, kryminalna fabuła została niejako ocenzurowana. Elementy nienadające się dla młodych widzów, takie jak wulgaryzmy, sceny przemocy i seksu zostały zastąpione wyrazistymi ekwiwalentami. I tak bohaterowie do przeklinania używają słów takich jak zakalec i naleśnik, tytułowy detektyw zamiast od alkoholu, uzależniony jest od czekoladek, jego partner zamiast zostać zamordowanym, zostaje wysłany do Afryki, a ponętna femme fatale pyta w jednej z kwestii: Charlie, kiedy ostatnio byłeś z kobietą na lodach?
Efektem jest spektakl stylowy, choć absurdalny, posiadający wciągającą fabułę, ale balansujący na granicy parodii. Do tego, co być może najważniejsze, dający równie dużo radości dorosłym, jak i dzieciom. W spektaklu biorą udział aktorzy żywego planu, lalkarze z lalkami – pyskówkami oraz grające na żywo trio jazzowe.


scenariusz/reżyseria: Jakub Kasprzak
muzyka: Albert Karch, Kuba Więcek
kontrabas: Tomo Jacobson; gitara: John Arne Ranes
scenografia: Adam Drozdowski
występują: Julia Sacharczuk, Rafał Iwański, Patryk Ołdziejewski

czas trwania: 50 minut


foto: Julita Pasikowska

Miejska Inauguracja Roku Kulturalnego

Nagrody Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury

Koncert Rebekki Bakken

Po raz kolejny uroczysta inauguracja roku kulturalnego, połączona z wręczeniem statuetek Chłopca z łabędziem odbędzie się w Teatrze Rozrywki. Jak co roku, na widowni zasiądą twórcy i animatorzy kultury, miłośnicy wszelakich sztuk i laureaci nagród w szeroko pojętej dziedzinie kultury. Wspólnie z władzami miasta zainicjują kolejny rok - sezon kulturalny. W części artystycznej – koncert wspaniałej artystki rodem z Norwegii.

Rebekka Bakken – wokalistka, autorka tekstów z  poruszającym, trzy oktawowym głosem, niespokojna dusza, pełna wewnętrznej harmonii. Nieustannie poszukująca, nie lubi gdy ludzie robią wokół niej lub jej śpiewania zbyt dużo szumu. Gdy tworzy, wie że żyje: "potrzebuję muzyki bardziej niż ona mnie –  mówi, "wkładam w muzykę moje życie, to przecież nic wielkiego".

Śpiewanie daje tej emocjonalnej Artystce poczucie spełnienia. Może dzieje się tak też dlatego, że jej piosenki są niezwykle poetyckie i pełne znaczeń, a jej muzyka jest czysta i piękna.

Piąty album, wyprodukowany przez Malcolm'a Burn'a w Nowym Jorku, zawiera utwory o miłości, życiu, pożądaniu, stracie – najstarszych tematach świata – zawsze aktualnych. Brzmienie tych utworów jest jednak tak unikalne i oryginalne, że nawet trzy coverowe, zaaranżowane przez Bakken utwory: Bruce'a Springsteena, Jane Siberry i Alphaville, pasują znakomicie do całego albumu.

Ta muzyka dotyka na wielu poziomach. Na poziomie komunikacji, jak mówi Rebekka "utwory zawierają coś znacznie głębszego niż tylko słowa".

Fakt, że Rebekka nie tylko śpiewa, ale także komponuje swoje utwory, pomaga jej wyrażać dokładnie to co chce i w sposób najbardziej dla niej odpowiedni.

Szanowni Państwo,

serdecznie zapraszamy na wyjątkowy, plenerowy pokaz spektaklu muzycznego "Dumrul Szalony".

W niedzielę, 6 września br. pokażemy Państwu tę baśniową, turecką opowieść w chorzowskim Skansenie!

Gorąco zapraszamy!




(DELI DUMRUL)
turecka opowieść muzyczna
 
Historia Dumrula stanowi część „Księgi Dede Korkuta” – anonimowego eposu sprzed tysiąca lat, rozpowszechnionego wśród ludów turkijskich. Początkowo, rzecz jasna, opowieść przekazywana była ustnie; dopiero w XV wieku spisano w „Księdze” wydarzenia, sięgające czterystu lat wstecz. Legendarny bohater tureckich legend ludowych, wędrowny bard Dede Korkut, opisał w „Księdze” dzieje średniowiecznego państwa Oguzów, ich życie codzienne, walki plemienne i tajne spiski; zawarł w niej też przestrogi i przysłowia. Ocalił również od zapomnienia postać Dumrula Szalonego – wiejskiego osiłka, który zbudował most nad suchym korytem i zarówno za przejście po moście jak i ominięcie mostu pobierał myto. Pewnego dnia, na moście zjawił się Anioł Śmierci Azrail, który na rozkaz Boga zabrał duszę przechodzącego tamtędy młodzieńca. Kiedy Szalony Dumrul dowiedział się, co się stało, zaczął modlić się do Boga, aby wystąpił on przeciwko Azrailowi, ale Bogu nie spodobały się te modlitwy. Nakazał Azrailowi, by dał Dumrulowi nauczkę. Ten jednak podjął walkę z Aniołem Śmierci. I właśnie bój Dumrula z Azrailem o odbierane przez niego dusze stanowi główną treść tej orientalnej opowieści…
 
Sztuka Dumrul Szalony wystawiana jest w Teatrze Rozrywki w ramach obchodów 600-lecia nawiązania polsko-tureckich stosunków dyplomatycznych, które odbywają się właśnie w 2014 roku. Przez sześć wieków relacje między Polakami a Turkami dość istotnie wpływały na stosunki na Starym Kontynencie. Był to okres ciągłych wojen i rywalizacji, przeplatanych długimi latami pokoju, współpracy i wzajemnego poszanowania odmienności religijnej i obyczajowej.

Zarząd Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/, uważając iż nie można zaprzepaścić dotychczasowych efektów współpracy teatralnej między obu krajami, przygotował projekt pt. „Polsko-turecki dialog teatralny”, który – dzięki odnowieniu dawnych, dobrych kontaktów oraz nawiązaniu nowych – pozwoli rozwinąć współpracę artystyczną, naukową, edukacyjną i popularyzatorską w tej dziedzinie. Dumrul Szalony, to jedna z inicjatyw tego projektu.

Reżyser, Yücel Erten, mówi o spektaklu: Mit o Dumrulu Szalonym jest w Turcji bardzo popularny. Budzi powszechne skojarzenia; dziennikarze często odwołują się do postępowania Dumrula, by zaakcentować bezsens jakiejś decyzji czy irracjonalność przepisów. Co ciekawe, wszystkie narody turkijskie przyznają się do tej opowieści. Ważne jest, że ta historia przekazywana była z pokolenia na pokolenie w czasach, kiedy Turcy nie byli jeszcze muzułmanami. Natomiast rękopis powstał już w czasach Islamu – stąd w opowieści tej tradycje i symbole, pochodzące z obu epok, mieszają się i przenikają. Historia Dumrula, przeniesiona na scenę, jest przepełniona poetyką, ale jest również śmieszna, wręcz ironiczna. Poza wszystkim jest też bardzo współczesna. Zależało mi na tym, by – w odróżnieniu od poprzednich tureckich wystawień i ekranizacji – „zdjąć” z legendy trochę powagi na korzyść ironii i żartu.

Z okazji polskiej prapremiery Dumrula Szalonego przygotowaliśmy dla Państwa w foyer Teatru wystawę TEATR CIENI KARAGÖZ. Serdecznie zapraszamy!

Projekt „Polsko-turecki dialog teatralny” Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/

tekst: Güngör Dilmen
muzyka: Babür Tongur
dramaturgia: Yücel Erten
przekład: Małgorzata Łabęcka-Koecherowa
 
reżyseria: Yücel Erten
choreografia: Salima Sökmen
scenografia: Jacek Zagajewski
kostiumy: Magdalena Wiluś

przygotowanie wokalne solistów: Ewa Zug

asystent reżysera: Marta Kloc

asystent choreografa: Maciej Cierzniak
inspicjent: Iwona Bruch
sufler: Dagmara Żuchnicka
światło: Marek Mroczkowski
dźwięk: Łukasz Pietrzyk
 
OBSADA:
DUMRUL SZALONY – wiejski osiłek: Marcin Tomaszewski
ELIF – turkmeńska dziewczyna: Wioleta Malchar
CZTERDZIESTU – pachołek Dumrula: Jarosław Czarnecki
DEDE KORKUT – dziadek Elif: Bartłomiej Kuciel i Jacek Pacholski
AZRAIL – Anioł Śmierci: Marta Kloc
AZRAIL 1 (tancerz): Sebastian Chwastecki
AZRAIL 2 (tancerz): Krzysztof Czubaszek                          
DUHA KODŻA: Ojciec Dumrula: Maciej Cierzniak      
HANDLARZ: sprzedawca niewolników: Piotr Brodziński
SWATKA – przedstawicielka Dżanguzów: Barbara Ducka
MATKA DUMRULA: Ewelina Stepanczenko-Stolorz
CZTERY ŻONY DUHA KODŻY: Barbara Ducka, Sara Gorbaczyńska-Pawłuszko, Zuzanna Marszał, Agnieszka Saletra
CZTERY PŁACZKI: Barbara Ducka, Katarzyna Hołub, Marta Kloc, Anna Surma
JUNACY: Sebastian ChwasteckiKrzysztof Czubaszek, Rafał Gajewski, Bartłomiej Kuciel, Jacek Pacholski,
CZTERY KOŚCIOTRUPY: Piotr Brodziński, Jarosław Czarnecki, Bartłomiej KucielJacek Pacholski
 

prapremiera polska: 13 września 2014
Duża Scena
czas trwania: 90 minut bez przerwy

projekt logotypu: B&W Studio, projekt plakatu: Andrzej Dudi Dudziński

RECENZJE:
"Rzeczpospolita"
"Dziennik teatralny"

Mamy zaszczyt ogłosić listę finalistów 6.edycji Obserwatorium Artystycznego Entrée:
1. Katarzyna Gorczyca ze spektaklem „Życie męczy”
2. Novy Ruch Teatr ze spektaklem „Macht mir Spass”
3. Marek Zimakiewicz ze spektaklem „Novecento”
4. Klica Production ze spektaklem „Soup City. Ostatnia sprawa Charliego Brokuła”
5. Teatr  Strefa Otwarta ze spektaklem „H(2)O”

Finałowa piątka wybrana została spośród 24 zgłoszeń przez Jury w składzie: Katarzyna Aleksander-Kmieć, Ewa Dąbek-Derda, Łucja Ginko, Stanisław Ruksza. 
Finalistom serdecznie gratulujemy! Nagroda dla was to 500 zł oraz prezentacja na scenie Teatru Rozrywki w trakcie finału – walki o główną nagrodę, którą jest półroczna rezydencja w Teatrze Rozrywki połączona z produkcją nowego spektaklu oraz kwota 1000 zł.
Przegląd finałowy odbędzie się w listopadzie. Już wkrótce podamy terminy i harmonogram występów.
Wszystkim, którzy przysłali do nas zgłoszenia dziękujemy za wzięcie udziału w konkursie i życzymy wielu sukcesów. Pamiętajcie o nas w przyszłym roku!

A oto harmonogram pokazów finalistów na Małej Scenie Teatru Rozrywki:
12 listopada 2015, godz. 18:30 „Macht mir Spaß”
13 listopada 2015, godz. 18:30  „H(2)O”
14 listopada 2015 WARSZTATY DLA UCZESTNIKÓW ENTRÉE
19 listopada 2015, godz. 18:30  „SOUP CITY. OSTATNIA SPRAWA CHARLIEGO BROKUŁA”
20 listopada 2015, godz. 18:30 „ŻYCIE MĘCZY"
21 listopada 2015, godz. 18:30 „Novecento”

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!
 


Zaglądniemy do niezwykłej miejscowości Szywałd (dawniej: Schönwald), w roku 1946 przemianowanej na Bojków, a obecnie włączonej w granice administracyjne Gliwic. To tutaj, wraz z wejściem Armii Czerwonej, doszło do ogromnej masakry miejscowej ludności. Wioska w stu procentach zamieszkana była przez potomków osadników z Frankonii, którzy przez stulecia zachowali odrębność kulturową i charakterystyczny dialekt, do dziś zadziwiający językoznawców i etnologów. Niezwykły folklor (stroje i hafty) Szywałdu odszedł na zawsze, wraz z przymusowymi emigracjami i wypędzeniami. Naszym przewodnikiem będzie Dawid Smolorz – publicysta i tłumacz.



Hołdunów to obecnie dzielnica Lędzin. W drugiej połowie XVIII wieku wioskę założyła grupa prześladowanych w Rzeczypospolitej niemieckojęzycznych kalwinów, którzy na długie lata zadecydowali o kulturowej odrębności wioski. Podczas II powstania śląskiego doszło tu do pogromów miejscowej ludności. Zawiłości tego tragicznego zdarzenia wyjaśni ksiądz dr Adam Malina, proboszcz parafii ewangelickiej w Lędzinach Hołdunowie.  

Wilamowice (obecnie: powiat bielski) założyli w XIII wieku osadnicy z Fryzji i Flandrii, którzy zachowali swą odrębność kulturową i niezwykły, wymierający dziś język (nigdzie na świecie niewystępujący). Opowie nam o nim (i innych osobliwościach Wilamowic) Tymoteusz Król – młody człowiek, który postanowił odrodzić mowę swych przodków, odnosząc na tym polu niemałe sukcesy.



Dawni mieszkańcy Szywałdu (i ich potomkowie).




Hafty szywałdzkie. Zdjęcia: Dawid Smolorz.