fbpx
Początki Teatru Rozrywki sięgają roku 1976, kiedy to – na mocy porozumienia między Prezesem ds. Radia i Telewizji, ówczesnym Wojewodą Katowickim oraz dyrekcją Huty Kościuszko – powołano do życia Music-Hall, czyli teatr rewiowy. Na siedzibę wybrano piękny, choć niedostosowany do wymogów nowoczesnej rewii telewizyjnej, secesyjny budynek przedwojennego hotelu Graf Reden (wówczas Dom Kultury Huty Kościuszko), uzupełniony budynkiem współczesnym. Prace adaptacyjne spowodowały, że pierwsze realizacje Music-Hallu odbywały się na scenach obcych. Tak było do 1 stycznia 1985 roku. Data ta wyznacza narodziny Państwowego Teatru Rozrywki, który – jako swoisty spadkobierca Music-Hallu – został przejęty od Radiokomitetu przez Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach. Dyrektorem Naczelnym został Dariusz Miłkowski.

W latach 2006-2007 kompleks budynków teatru został przebudowany i dostosowany do nowoczesnych potrzeb. Prace finansował Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego oraz Urząd Miasta Chorzowa, a oryginalna architektonicznie przebudowa została kilkakrotnie nagrodzona, m. in. NAGRODĄ MARSZAŁKA WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO w kategorii MODERNIZACJA ROKU w 10. edycji konkursu „Najlepsza Przestrzeń Publiczna Województwa Śląskiego 2009” oraz NAGRODAMI WOJEWODY ŚLĄSKIEGO – GRAND PRIX i „WNĘTRZE ROKU” w 15. edycji konkursu „Architektura Roku Województwa Śląskiego 2009”. Rok później, w tym samym konkursie, NAGRODĘ „WNĘTRZE ROKU” otrzymał mieszczący się w budynku Teatru klub Jazz Cafe TRATATA.

Od początku istnienia bardzo wyraźnie określono linię programową. Dominowały widowiska muzyczne i musicale, uzupełnianie tytułami komediowymi i dramatycznymi. Bardzo szybko powstał stabilny i profesjonalny zespół, złożony z aktorów, wokalistów, tancerzy i orkiestry, którą od początku (do sierpnia 2018 r.) prowadził Jerzy Jarosik. Od roku 2018 do stycznia 2022 roku kierownictwo muzyczne sprawował Mateusz Walach. W lutym 2022 roku kierownikiem muzycznym został Michał Jańczyk.
Od czerwca 2020 roku dołączył do Teatru Rozrywki Big Band Śląski, zespół siedemnastu muzyków, pod dyrekcją prof. Grzegorza Nagórskiego.

Ważne miejsce w repertuarze zajmowały od zawsze prezentacje najciekawszych dokonań artystów z całej Polski. Ogromną popularnością cieszyły się na przykład przeniesienia koncertów galowych kolejnych wrocławskich Przeglądów Piosenki Aktorskiej, w których występowała cała plejada znakomitych aktorów. Na chorzowskiej scenie wystąpili m.in.: słynna włoska piosenkarka Milva, legendarny bard Bułat Okudżawa, niemiecka aktorka (urodzona w Chorzowie) Hanna Schygulla, wybitny tancerz Michaił Barysznikow i wielu innych. Ewa Demarczyk koncertowała wielokrotnie, a Krystyna Janda i Michał Bajor występują w „Rozrywce” regularnie do dziś.
Chorzowscy widzowie od lat mają okazję obcować z wielkimi pozycjami teatru dramatycznego, przy okazji wizyt Narodowego Teatru Starego z Krakowa oraz scen stołecznych: Powszechnego, Polskiego, Współczesnego, Polonii i Teatru Studio. Teatr Rozrywki często gości spektakle z teatrów mniejszych, ale bardzo znanych z odważnych, nowatorskich pomysłów. Na chorzowskiej scenie gościły również takie znakomitości, jak ksiądz profesor Józef Tischner, Sławomir Mrożek, Krzysztof Penderecki, profesor Jerzy Buzek czy senator Kazimierz Kutz.
Na zaproszenie ośrodków polonijnych Teatr Rozrywki prezentował wielokroć swoje produkcje za granicą, m.in. Zbrodnię i karę w USA oraz Austrii, Ślady w Niemczech i na Łotwie, Księżniczkę Turandot na Łotwie, oraz inne tytuły – w Czechach, Niemczech i Chorwacji.

Oblicze artystyczne Teatru Rozrywki określał jednak przede wszystkim repertuar własny. Miały tu miejsce polskie prapremiery widowisk muzycznych i musicali:

– Dzisiaj wielki bal w Operze J. Tuwima,
Kat i błazen J. Wericha,
Evita A. L. Webbera,
Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera i F. Ebba,
The Rocky Horror Show R. O'Briena,
The Canterville Ghost J. Williamsa,
Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza,
Przebudzenie wiosny R. Satera i D. Sheika,
Jekyll & Hyde F. Wildhorna i L. Bricusse’a,
Producenci M. Brooksa,
Our House T. Firtha i Madness,
Sweeney Todd S. Sondheima,
Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego,
Gottland M. Szczygła,
Bierzcie i jedzcie P. Demirskiego,
Dumrul Szalony G. Dilmena i B. Tongura,
Niedziela w parku z Georgem S. Sondheima i J. Lapine'a,
Billy Elliot Eltona Johna i Lee Halla,
Młody Frankenstein Mela Brooksa i Thomasa Meehana,
Bulwar Zachodzącego Słońca A. L. Webbera,
Jak odnieść sukces w biznesie, zanadto się nie wysilając F. Loessera,
Stańczyk. Musical J. Czaplińskiego,
– Janowska. Synowie Aliny Michała Zabłockiego,
– Piekło i raj Krzysztofa Prusa,
– Pinokio. Il grande musical
 Saverio Marconiego.

 
Wielkim wydarzeniem artystycznym stał się swego czasu autorski spektakl Józefa Szajny pt. Ślady, z muzyką znakomitego śląskiego kompozytora, Aleksandra Lasonia, prezentowany na wielu festiwalach w kraju i za granicą.
 
Ogromnym uznaniem publiczności cieszyły się światowe przeboje musicalowe, takie jak Opera za trzy grosze, Jesus Christ Superstar, Cabaret, Człowiek z La Manchy czy Skrzypek na dachu. W dwóch ostatnich tytułach wspaniałe kreacje stworzył Stanisław Ptak, przez kilkanaście ostatnich lat życia związany z „Rozrywką”. Lista jego znakomitych ról w Chorzowie jest znacznie dłuższa, tym bardziej Jego odejście (30 czerwca 2002 r.) stało się dla Teatru Rozrywki bolesną stratą. Podobnie jak śmierć wybitnego reżysera Marcela Kochańczyka (15 lipca 2002 r.) – twórcy jedenastu wspaniałych inscenizacji muzycznych w Teatrze Rozrywki. 4 marca 2012 zmarła Agata Witkowska – aktorka i pomysłodawczyni unikatowego cyklu edukacyjnego SZKOŁA TEATRU. Wielkim ciosem dla zespołu i widzów „Rozrywki” było odejście jednego z najwybitniejszych aktorów regionu, Jacentego Jędrusika (25 czerwca 2013), który w Teatrze Rozrywki stworzył prawie pięćdziesiąt znakomitych ról, w tym wiele pierwszoplanowych.

W uzupełnieniu dużych widowisk muzycznych, w repertuarze zawsze znajdowały się propozycje bardziej kameralne, przede wszystkim muzyczne. Teatr Rozrywki – poza prezentacją kanonu światowego musicalu – proponuje prapremiery przedstawień, powstałych specjalnie dla tej sceny. Terapia Jonasza J. Bończyka, Położnice szpitala św. Zofii P. Demirskiego czy Stańczyk. Musical J. Czaplińskiego są tego najlepszym przykładem. Teatr zaprasza do współpracy wybitnych polskich twórców i realizatorów teatralnych, wśród których znaleźli się: Paweł Demirski, Jacek Bończyk, Ingmar Villqist, Ewelina Marciniak, Zbigniew Krzywański, Monika Strzępka, Andrzej Bubień, Michał Znaniecki, Laco Adamik, Katarzyna Aleksander-Kmieć, Henryk Konwiński, Jarosław Staniek, Barbara Ptak, Elżbieta Terlikowska, Dorota Roqueplo, Paweł Dobrzycki, Tomasz Jacyków i wielu, wielu innych.

Wybitni twórcy i aktorzy – wielokrotnie uhonorowani Złotymi Maskami, nagrodami Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury i innymi nagrodami środowiskowymi – dają świadectwo jakości prezentowanych tu przedstawień. Świadectwo to dają również: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Honorowe Obywatelstwo Miasta Chorzowa, przyznane Dyrektorowi Teatru Rozrywki, Dariuszowi Miłkowskiemu.

Dariusz Miłkowski urodził się w roku 1947 w Sopocie. Egzamin maturalny złożył w renomowanym sopockim Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego, po czym podjął studia w Politechnice Gdańskiej, na wydziale budowy maszyn, których jednak nie ukończył. W 1974 roku zdał egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, na wydział reżyserii dramatu.

W czasie studiów kilkakrotnie wyjeżdżał na kilkumiesięczne pobyty do Londynu, a doświadczenia i obserwacje z tych wyjazdów zaprocentowały szczególnie po podjęciu pracy w Teatrze Rozrywki. Jego debiutem było przedstawienie E. Vesphala Te twoje chmury na scenie Miniatura Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (warsztat reżyserski). Przedstawienie dyplomowe (Czarny romans Władysława Terleckiego) zrealizował w Poznaniu już jako etatowy reżyser Teatru Polskiego.

Etatowo był także związany z Teatrem Muzycznym w Gdyni (Piraci z Penzancy Gilberta & Sullivana), Teatrem Polskim we Wrocławiu (Pieszo S. Mrożka, Damy i huzary A. Fredry, Powrót posła J. U. Niemcewicza). Współpracował z Teatrem W. Siemaszkowej w Rzeszowie, Teatrem Powszechnym w Łodzi oraz Teatrem Wybrzeże w Gdańsku. W Warszawie zrealizował opery dziecięce: Mały kominiarczyk i Potop Noego B. Brittena oraz Amahl i nocni goście G. Menottiego z udziałem uczniów American School of Warner i profesjonalnych wykonawców dorosłych. W 1983 roku zrealizował dla Ośrodka Telewizji w Katowicach sztukę A. Galina pt. Retro.

W latach 1982-1992 pracował jako starszy wykładowca we wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, prowadząc zajęcia ze scen współczesnych i elementarnych zadań aktorskich.

W lutym 1984 roku został kierownikiem artystycznym Teatru Rozrywki (wówczas Music Hall Telewizji Polskiej w Chorzowie), a z dniem jego przekształcenia w Państwowy Teatr Rozrywki (1.01.1985) objął także funkcję dyrektora naczelnego.
 
Od początku swej pracy w Chorzowie, Dariusz Miłkowski konsekwentnie realizował ideę współczesnego teatru muzycznego, podkreślając znaczenie nie tylko muzyki, ale także reżyserii i aktorstwa w tym gatunku teatralnym. Za jego dyrekcji Teatr Rozrywki stał się pośrednikiem między publicznością śląską a ośrodkami teatralnymi i teatrami polskimi i zagranicznymi.

Na scenie Teatru Rozrywki prezentowano gale i ważniejsze koncerty kolejnych wrocławskich Przeglądów Piosenki Aktorskiej, najwybitniejsze realizacje teatrów z całej Polski oraz indywidualnych twórców (Milva, Bułat Okudżawa, Hanna Schygulla, Zbigniew Zapasiewicz, Gustaw Holoubek, Jan Englert, Ewa Demarczyk, Michał Bajor, Krystyna Janda i in.) Teatr Rozrywki gościł również księdza profesora Józefa Tischnera, Sławomira Mrożka i Krzysztofa Pendereckiego, konsekwentnie realizując ideę żywego kontaktu z wielkimi osobowościami szeroko pojętej kultury narodowej.

Dariusz Miłkowski wyreżyserował w Teatrze Rozrywki następujące przedstawienia:
Nikiformy wg E. Redlińskiego (1984),
Księżniczka Turandot C. Gozziego (1986 i 1993),
Apetyt na czereśnie A. Osieckiej (1987),
Czarodziej z Krainy Oz H. Arlena, E. Y. Harburga i J. Kane'a (1991),
Pastorałka L. Schillera (1995),
Ocean Niespokojny (1987 i 1998)
Pan Plamka i jego kot A. Koecher-Hensel (2001),
Shirley Valentine W. Russella (2003), 
Canterville Ghost J. Williamsa (2006)
Na końcu tęczy P. Quiltera (2008).
 
Dariusz Miłkowski jest jednym z założycieli i przez kilka kadencji był członkiem Zarządu Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów.
 
NAGRODY:
 
– ZŁOTA MASKA 1991 za „wypracowanie kształtu artystycznego repertuaru Teatru Rozrywki oraz bogatą i zróżnicowaną działalność impresaryjną”,
– Chłopiec z łabędziem – Nagroda Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury (1997),
– Nagroda dla reżyserowanego przez Dariusza Miłkowskiego przedstawienia Pan Plamka i jego kot 8. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2002),
– Cezar – Statuetka Specjalna Śląskiej Loży Business Center Club za „wkład i kreowanie nowych sposobów prowadzenia instytucji artystycznej (2008),
– Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS” (2009),
– Dyplom Mistrzowski oraz statuetka Tukana – nagroda Kapituły im. Aleksandra Bardiniego, przyznana na 31. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (2010),
– Miód „Dziennika Zachodniego” (2010),
– Honorowe Obywatelstwo Miasta Chorzowa – przyznane uchwałą Rady Miasta Chorzowa (2010),
– Honorowe członkostwo ZASP,
– Perła Śląska – nagroda miesięcznika „Śląsk” z okazji piętnastolecia czasopisma (2010),
– Nagroda CHORZOWSKIE SZEKSPIRY A.D. 2017, przyznana przez Kapitułę 6. Festiwalu Małych Form Artystycznych "Chorzowskie Ogrody Szekspirowskie",
– Honorowe członkostwo Regionalnej Izby Gospodarczej (2018),
– Hanys 2018 (tytuł przyznawany przez miasto Ruda Śląska).

Dariusz Miłkowski był Dyrektorem Teatru Rozrywki do 31 sierpnia 2018 r.


Od 1 września 2018 r. Dyrektorem Teatru Rozrywki jest Aleksandra Gajewska - aktorka i menedżer kultury, związana Teatrem Rozrywki od ponad 25 lat. Debiutowała jeszcze jako nastolatka w Betlejem Polskim L. Rydla w reżyserii Marcela Kochańczyka na scenie Teatru Rozrywki. Od 1994 roku jako etatowa aktorka miała okazję wystąpić w wielkich i znaczących musicalach jak Cabaret, Evita, Skrzypek na dachu (Cajtl, później Chawa), Czarodziej z krainy Oz (ciocia Emilia/ Wróżka Północy), Na szkle malowane, Jesus Christ Superstar, Dyzma – Musical a także, co wspomina szczególnie, mogła współpracować z samym Józefem Szajną w spektaklu Ślady (Anielica).
 
Od 2006 roku na scenie Teatru Nowego w Zabrzu. Do najważniejszych ról należą:
– Izabela w Miarce za miarkę W. Szekspira,
– Antonina w Związku otwartym D. Fo,
– Jenkins  w Top Dogs U. Widmera,
– Mimi, Nina, Rozalia we Wszystko o kobietach M. Gavrana.
Zagrała również w wielu farsach, komediach i spektaklach dla najmłodszych.

W Teatrze Rozrywki gra Pamelę Willey w farsie Hotel Westminster R. Cooneya. Współreżyserowała koncert zaduszkowy Czy ich jeszcze pamiętasz? Jest autorką tłumaczenia piosenek do spektaklu Pinokio. Il grande musical Saverio Marconiego.
 
Aleksandra Gajewska jest absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach ze specjalnością menedżerską; od wielu lat zajmuje się zarządzaniem w kulturze i aspektami CSR łączącymi kulturę i przedsiębiorczość. Od 2014 zajmowała się pozyskiwaniem funduszy i PR Teatru Rozrywki jako Pełnomocnik Dyrektora.
Była członkiem Rady Programowej Filharmonii Śląskiej.
Jest laureatką nagrody „Głowa otwarta na teatr” i finalistką ogólnopolskiego plebiscytu „Mistrz mowy polskiej”. Przegrała wtedy z Grzegorzem Miecugowem, a jak sama mówi, „z nim przegrać to jak wygrać”.
Założycielka fundacji wspierającej młodych twórców i innowacyjne inicjatywy teatralne, aktywnie działała również w obszarze inicjatyw prospołecznych i wspierających organizacje pozarządowe. Wykładowca na wydziałach Zarządzania i Kulturoznawstwa WSZOP w Katowicach.
Z pasją oddaje się pracy społecznej, jest m.in. wieloletnią wolontariuszką Stowarzyszenia Dress for Success.
 
W wolnych chwilach poetka, autorka literatury dziecięcej i tekstów piosenek.


Foto: Tomasz Zakrzewski